İnsan Suresi meaili, İnsan Suresi hakkında bilgi.
İnsan, yaratılmışların en üstünü ve en mükemmeli olan ruh ve bedenden müteşekkil bir varlıktır. Kur’ân-ı Kerîm’in 76. suresinin adıdır. Sureye bu ad, birinci ayetinde geçen insan kelimesi sebebiyle verilmiştir. Medine’de er-Râhman suresinden sonra, el-Zelzele suresinden önce nâzil olmuştur. Mekke’de indiğini söyleyenler de vardır. 31 ayettir. Surede 240 kelime ve 1053 harf bulunmaktadır. Ayrıca bu sureye “Dehr”, “Ebrâr”, “Emsâç” ve Hel-Etâ adları da verilmiştir.
Bu surede, insanın üzerinden, anılmaya değmeyecek kadar uzun bir zamanın geçmesinden, insanın rahimdeki yaratılışından, kâfirler için hazırlanan zincirlerden, iyilerin içeceklerinden, iyi insanların vasıflarından, cennetteki nimetlerden, Kur’ân’ın parça parça indirilişinden Hz. Peygamber’in yapması gereken özel işlerden ve ibadetlerden ve Kur’ân’ın bir öğüt kitabı oluşundan bahsedilmektedir.
İnsan, Kur’ân-ı Kerîm’de bedenî özelliklerinden daha çok ruhî özellikleri ile tanıtılmaktadır. O, irade ve duygu sahibidir, arzu eder, sever, nefret eder, kıskanır, üzülür, öfkelenir, inanır ve inkâr eder v.s. O, sorumludur, hayâ ve ahlâk sahibidir, bununla birlikte nankördür, acelecidir, zayıftır, kabadır, azgındır ve tartışmacıdır. Riyakâr, cimri, ha-setçi ve kibirli insanlar mevcuttur. (C.Kırca, Kur’ân-ı Kerîm’de Fen Bilimleri, ist. 1984, s.202-214.)
Kur’ân-ı Kerîm’e göre ilk insan, Hz. Âdem’dir. Allah Tealâ, ona bütün isimleri öğretmiştir. (Bakara:2/30-31) Kendisine öğretilen isimler arasında insanın insanı, hayvanları, yeryüzünü, ovayı, denizi ve benzeri diğer şeyleri tanımaya yarayan şeyler bulunmaktadır. (Taberi, Tefsir, Mısır, 1968, 1/215).ilk evlilik müessesesini kuranlar da yine Hz. Âdem ile Havva olmuştur. İlk insan toplumu ise bunların çocukları tarafından kurulmuştur. İnsanlığın ilk başlangıcı, evrimcilerin sandığı gibi, bir vahşet ve gerilik içinde değildir. Bu güne göre ibtidaî olsa bile kendi çağlarına göre geri değildir. Kültürün ilk formu olan ziraatçılık, Hz. Âdem’in oğullarından Kâbil tarafından yapılmış, hayvancılık ise Hâbil tarafından yürütülmüştür, ilk defa ölüyü gömme de yine bu dönemde olmuştur.
İlk insan Hz. Âdem’in topraktan yaratıldığını açıklayan Kur’ân’ın bu hükmünü çağımızın modern ilimleri de desteklemektedir. Modern ilim, insan vücudunun yeryüzünün ihtiva ettiği elementleri kendisinde topladığını ispat etmiştir. Toprağın taşıdığı elementler ise şunlardır: Karbon, oksijen, hidrojen, kükürt, azot, kalsiyum, potasyum, sodyum, klor, mağnezyum, demir, manganez, bakır ve diğerleri. Toprağı meydana gş-tiren bu elementlerin insanda da değişik nispetlerde yer aldığını görmekteyiz. Bu nispet topraktan toprağa değiştiği gibi, insandan insana da değişmektedir. Fakat yine de bunlardan birer parça, hepsinde bulunmaktadır.
Kur’ân-ı Kerîm’in açık ifadelerine göre ilk insan topraktan ve onun değişik durumla-rındaki merhalelerinden yaratılmıştır. Bu merhalelerden biri de çamurdur. Bu çamur bilinen elementlerden müteşekkil olan ya-142 pisini nasıl değiştirmiş ve ilk organik hayat şekline ulaşmış, daha sonra da gelişerek insanî hayat biçimine varmıştır? işte bu nokta bir sırdır. Ve bu sırrı hiç bir beşer de çözmüş değildir. Tekâmül nazariyesini kabul edecek olsak dahi, ilk hücrede hayat fenomeninin nasıl başladığını bilmek kesinlikle mümkün değildir. Bu nokta hâlâ bir sır olarak gizliliğini devam ettirmektedir.
